-
1 doba
( dzień i noc) day (and night), twenty four hours; (przen: epoka) age* * *f.Gen.pl. dób1. (= 24 godziny) 24 hours, twenty-four hours; pot. day; cztery razy na dobę (brać lekarstwo, jeść) four times a day; dwadzieścia cztery godziny na dobę 24 hours a day; dwadzieścia cztery godziny na dobę, siedem dni w tygodniu 24 hours a day, seven days a week; 24/7; przez trzy doby (for) three days; przez całą dobę round l. around the clock, 24 hours a day; otwarty całą dobę open round the clock.2. (= okres, epoka) days, age; w dobie Internetu/podróży kosmicznych in the days of the Internet/space travel.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > doba
-
2 doba
doby, doby; dat & loc sg dobie; gen pl dóbf1) (24 godziny) day (and night)2) przen (okres, era) age -
3 dzień
dnia, dni lub dniem1) (nie noc) day2) (cała doba) day (including night)3) (= wyznaczony termin) datedzień dobry! — (rano) good morning!, (po południu) good afternoon!
-
4 d|oba
f (G pl dób) 1. (24 godziny) twenty-four hours, day (and night)- podróż trwała trzy doby the journey took three days- na dobę a day- sypiali tylko cztery godziny na dobę they only slept four hours a day- 24 godziny na dobę twenty-four hours a day, round the clock- czynne całą dobę open 24 hours (a day)- doba hotelowa kończy się o drugiej check-out time (at the hotel) is 2 p.m., the hotel day ends at 2 p.m.2. przen. (epoka) age, era- wynalazki doby nowożytnej discoveries of the modern age- doba pozytywizmu/romantyzmu the age a. era of positivism/romanticism3. Geol. era- □ doba gwiazdowa Astron. sidereal day- doba średnia słoneczna Astron. mean solar dayThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > d|oba
См. также в других словарях:
kieszeń — 1. Chować, brać pieniądze do (własnej) kieszeni «przywłaszczać sobie czyjeś pieniądze»: W Radomiu był swego czasu szefem żandarmerii rosyjskiej niejaki Wąsiacki, Rosjanin, którego ogólnie podejrzewano, iż fabrykował sztucznie konfidentów i… … Słownik frazeologiczny
północ — ż VI, DCMs. y, blm 1. «chwila dolnej kulminacji Słońca; chwila, od której zaczyna się doba; dwunasta godzina w nocy» Zegary wybiły północ. Pracować, tańczyć do północy. Wrócić do domu o północy. Nigdy nie kładł się przed północą. ◊ Północ bije,… … Słownik języka polskiego
